1. SUMA (funkcja matematyczna)

W komórkę e16 moglibyśmy wpisać =e5+e6+e7+e8+e9+e10+e11+e12+e13+e14
Wynik byłby dobry, ale po co tyle pisać? Wpisujemy więc =suma(e5:e14)

Czym więcej wartości do sumowania tym zysk z wykorzystania funkcji suma jest większy. W przypadku funkcji suma w nawiasie wpisaliśmy tzw. zakres komórek. W Excelu zakresy wpisujemy zawsze rozdzielone dwukropkiem. Dwukropek nie jest tu znakiem dzielenia. To złe skojarzenie z lekcji matematyki. Dwukropek oznacza "do" i nie ma nic wspólnego z dzieleniem.

2. MAX (funkcja statystyczna)

Funkcja max służy do znajdowania najwyższej wartości spośród podanych w postaci zakresu. Składnia funkcji przypomina sumę.

=max(e5:e14)

3. MIN (funkcja statystyczna)

Funkcja min znajduje w podanym zakresie najniższą wartość. Składnia funkcji jest identyczna jak w sumie i max.

=min(e5:e14)

4. ŚREDNIA (funkcja statystyczna)

Funkcja średnia służy do obliczania średniej arytmetycznej liczb w podanym zakresie. Składnia przypomina składnię funkcji suma, max i min.

=średnia(e5:e14)

5. PIERWIASTEK (funkcja matematyczna)

Funkcję pierwiastek stosuje się do obliczania pierwiastka kwadratowego z podanej jako argument liczby lub adresu komórki. Wszędzie gdzie to tylko możliwe stosujemy odwołania do adresu komórki, a nie do konkretnej liczby.

W powyższym przykładzie użyto składni =pierwiastek(h9) bo 81 wpisano w komórkę h9. Otrzymalibyśmy dobry wynik także w przypadku wpisania w nawiasie liczby 81. Lepiej jednak odwołać się do adresu.